Gekke Travelista is een enthousiaste reisblogger die de reismicrobe te pakken heeft 2006 en bleef haar passie sindsdien bestuderen. Als u op zoek bent naar reisinspiratie die zich richt op soloreizen, buiten de gebaande paden bestemmingen en zelfontdekking, dan zul je genieten van haar verhaal over het eiland Vis en waarom ze verliefd werd op dit Zuid-Dalmatische juweeltje!
Na een levensveranderende zeiltocht aan de Adriatische kust een jaar geleden, Ik wist dat ik terug moest naar dit boeiende land. Wat me aantrekt in Kroatië is niet alleen het verrukkelijke eten, de fascinerende geschiedenis, de relaxte cultuur, het kristalheldere water, of de mensen. Het gaat over hoe Kroatië me laat voelen. En juist daarom, Ik stond te popelen om terug te gaan naar een van mijn favoriete landen in de hele wereld! Voor mijn volgende reis daar, Ik besloot om het eiland Vis te bezoeken.
Waarom Vis?
Terwijl ik onderzoek deed naar welk Kroatisch eiland ik het volgende zou moeten bezoeken, Ik herinnerde me een plaats genaamd Vis die een local had genoemd?. Na google zoeken op google zoeken, Ik leek er niet veel informatie over te vinden, behalve enkele demografische basisstatistieken. Goed, hoe gaat dat me helpen met mijn beslissing?? Maar toen kwam ik iets heel interessants tegen. Toeristen waren voordien niet toegestaan op het eiland Vis 1989, aangezien Vis de locatie was voor de militaire basis van het Joegoslavische Nationale Leger! Ik heb ook geleerd dat Vis het verste eiland van het Kroatische vasteland is en het minst ontwikkelde, wat resulteert in nog minder toerisme. Dat is alles wat ik nodig had om te horen, ik was verkocht!!
Na een aangenaam 3 uur met de veerboot, Ik was op het eiland aangekomen. Ik zag een rustig havenstadje met traditionele oude stenen gebouwen, Quant smalle straatjes, en het beste van alles, geen toeristen! JA. Ik wist in de eerste minuut dat ik de juiste beslissing had genomen. Ik werd snel begroet door de gastheer van mijn appartement die me ophaalde en begeleidde naar het pension waar ik zou verblijven. Na 10-15 minuten navigeren door winderige wegen, we waren aangekomen. Ik had gehoopt op iets afgelegen, maar ik wist niet dat ik in het midden van nergens zou verblijven!
Ik kwam er al snel achter dat de wifi alleen boven aan de oprit werkte, en dat de dichtstbijzijnde winkel/restaurant/attractie niet eens op loopafstand was. Mijn eerste reactie was, hoe zou ik functioneren? 2 dagen zonder wifi en zonder vervoer? Maar toen herinnerde ik me, was dit niet waarvoor ik hier kwam??
Het eiland verkennen
Nadat u zich heeft geïnstalleerd, de gastheer nodigde me uit naar het hoofdgebouw voor wat heerlijk vers fruit, kaas, en salami. Ze bood me toen aan om een van haar fietsen te gebruiken om het eiland te verkennen, waar ik het gelukkig mee eens ben. Bovenaan mijn agenda stond een bezoek aan Stiniva Cove. Omdat een boeiende foto vaak de enige motivatie kan zijn voor mijn beslissing om een bestemming te bezoeken, het is veilig om te zeggen dat een foto van Stiniva Cove me in zijn eentje naar het eiland heeft gelokt. Het enige dat me in de weg stond om het te zien, was een mountainbike en 4 kilometers. Als je vraagt hoe je er moet komen, Ik kreeg de schijnbaar typische buitenlandersreactie: 'Ga direct de oprit af en als je een kerk ziet, sla linksaf, daarna 500 meter, rechtsaf ", enzovoort. Dus zonder kaart in de hand, Ik was onderweg! Dit zou leuk moeten zijn.
Een beetje moe van het feit dat ik op zijn zachtst gezegd een beetje directioneel uitgedaagd word, Ik moet toegeven dat ik een beetje aarzelde. En met aarzelend bedoel ik doodsbang dat ik nooit meer terug zou komen naar dat afgelegen pension! Terwijl ik langzaam met mijn fiets de oprit af kwam lopen, het geluid van grind dat weergalmde onder mijn wielen deed me vaag denken aan mijn kinderfiets die door het bos reed. Plotseling, Ik begon me een beetje op mijn gemak te voelen. Na 30 minuten doorkruisen van steile heuvels en bochtige wegen, het beboste gebied opende zich eindelijk in oneindige onberispelijk geoogste wijngaarden. Was ik gestorven en naar de wijnhemel gegaan?? Dit is het paradijs! Mijn benen deden pijn en trilden, en mijn billen waren gevoelloos van al het rijden, maar voor een paar ogenblikken, Ik voelde niets, behalve de warme, brandende zon weerkaatst op mijn lichaam. Het enige wat ik kon bedenken was de smaak van frisse witte wijn op het puntje van mijn tong. Maar dat zou moeten wachten!
Stiniva-baai
Na het intense 4 kilometer fietstocht, Ik belandde uiteindelijk op de top van Stiniva Cove. Ik hoorde dat het een zware wandeling was, maar ik had niet verwacht dat het zo ruig zou zijn! Ik schoof mijn weg naar beneden, glijden op de glibberige rotsen en verschuivende kiezelstenen. Een afmattend 40 minuten later, Ik heb eindelijk de bodem gehaald, doorweekt van het zweet en uitgedroogd van de hitte. Mijn ogen werden groter toen ik getuige was van een van de mooiste en meest engelachtige dingen die ik ooit had gezien. Ik stond in een gedeeltelijk afgesloten halvemaanvormige baai, met de diepblauwe sprankelende Adriatische Zee die door een opening piekt. Vergeet wat ik eerder zei, dit is het paradijs! Achter me zag ik tot mijn verbazing een hutje waar een local koude dranken serveerde. Ik zat een tijdje en dronk wat perencider, terwijl ik weer een tijdje met de lokale bevolking kletste. Ik ging toen verder met zonnebaden en liet mezelf in het ondiepe water zakken.
ik bedacht me, hoe is ergens zo perfect en etherisch zo leeg? Toen herinnerde ik het me, ik ben op Vis, de rauwe, authentiek, onderontwikkeld eiland. En toen was het allemaal logisch! Vis is een stukje hemel?!Hier ben ik de minder bekende echt gaan waarderen, unieke plekken, met een echt gevoel voor de lokale cultuur. Vis heeft indruk op mij gemaakt. Ik zat daar in de sereniteit en stilte, en laat me gewoon in mijn omgeving weken.
Komiza
Komiža is een klein vissersdorpje aan de westkust van het eiland Vis, omlijst door de Hum Mountain op de achtergrond, sommige 600 meters hoog. Historisch gezien, de visserij-industrie werd in de 16e eeuw in Komiža ontwikkeld, en dit is de locatie van de eerste visconservenfabriek aan de Middellandse Zee.
Van veraf, deze stad zag er een beetje sjiek uit, een sfeer van het Franse Rivièra-type afgeven met alle prachtige boten langs de haven. Echter, vanaf het moment dat ik een voet op de jachthaven zette, Ik werd verliefd op deze plek! Er was iets zo charmant en echts aan deze stad. Prachtige stenen gebouwen, smalle steegjes, cafés in de buitenlucht, en oranje daken is wat mijn aandacht trok. Het was zo oud en oud, maar toch zo levend. En alsof het voor de eerste keer is, Ik was getuige van het Kroatische volk in hun natuurlijke omgeving, bezig met hun dagelijks leven. Ik heb veel geleerd over hun cultuur. Ik heb geleerd dat het hele simpele mensen zijn, en heb niet veel nodig om gelukkig te zijn.
In de late avond, Ik had het geluk om het Kroatische voetbalteam in het WK te zien met een stel locals. Dat is op zich al een hele nieuwe ervaring! De passie die ze hebben voor deze sport, en over hun land, was ongelooflijk om te zien, en de energie was behoorlijk aanstekelijk!
Laatste gedachten over Vis
Vis belichaamt alles wat ik leuk vind aan Kroatië, en zoveel meer. Het is stil en schilderachtig, het is echt en authentiek, het is geïsoleerd en vredig, het is eenvoudig maar buitengewoon, het is gevuld met adembenemende natuur, en het is absoluut prachtig!
Er is iets met Kroatië dat me altijd zal vasthouden. Kroatië is een bijzondere plaats. Het laat een indruk op je achter die eeuwig is. En voor dat, Ik ben altijd voorbestemd om terug te keren.
Bekijk tips
- Zorg ervoor dat je Stiniva Cove met de auto of fiets bezoekt en vanaf de top naar beneden wandelt (de boottochten brengen je slechts kort in de kleine baai van de zee en je krijgt niet het spectaculaire uitzicht vanaf de top).
- Draag geschikte kleding voor de wandeling, de rotsen kunnen glad zijn (geen sandalen alsjeblieft!).
- Mis een bezoek aan de Blauwe Grotten in het nabijgelegen Biševo niet (waar ik helaas geen tijd voor had en mezelf nog steeds voor de kop schop omdat ik ze heb gemist).
- Eet zeevruchten! Dit is tenslotte de geboorteplaats van de visserij, ze moeten iets goed doen!
- Praat met de lokale bevolking, ze staan altijd klaar om te helpen en goede insider-tips te geven!
- Maak een rit door het platteland en bewonder de wijnmakerijen. En stop bij een of twee als je zin hebt.
- Breng contant geld mee, aangezien de meeste plaatsen geen creditcards accepteren.
Voor meer informatie over de verkenningen van Crazy Travelista, bezoek haar bloggen – en volg haar zeker op Instagram, Facebook en Twitteren!