Lesbos olijfolie #2
Voor deze onuitsprekelijke band, het talent van de meest charismatische schrijver, schilder of fotograaf wordt getest. Het is een veel voorkomende plaats dat het karakter van een volk is samengesteld en gedefinieerd – naast al het andere door de interactie van de persoon met zijn omgeving, zijn natuurlijke omgeving. En als we één natuurlijk element moeten noemen dat voornamelijk de sociaal-politieke realiteit en religieuze praktijken van Griekenland kenmerkt en beïnvloedt, gewoonten en overtuigingen door de eeuwen heen, dat zou zeker de olijfboom zijn, zegt Nikos Psilakis in zijn boek De beschaving van de olijfboom.
Vanaf het moment dat de wilde olijfboom zijn intrede deed en gedurende alle tussenliggende periodes tot op de dag van vandaag – te beginnen met de jaren van Gatelouzoi, de Turkse bezetting, de bevrijding, de eerste en tweede wereldoorlogen, de ramp in Klein Azië, het beroep, de erna – oorlogsperiode – er is geen evenement dat niet nauw verband houdt met de teelt van de olijfboom. Het verzamelen van de olijven, het boerenleven, de avonturen en ontberingen, de verlangens en geneugten van de boeren nemen een speciale plaats in op het culturele canvas van het eiland. Zelfs als je binnen bent 1850 een flinke vorst (Megali Kamada) de olijfgaarden volkomen verwoest, de mensen van Lesbos lieten hun geliefde boom niet in de steek. Ze brachten nieuwe, meer veerkrachtige rassen. Met hun blote handen en hun dieren droegen ze klei naar elke afgelegen heuvel en helling. Ze maakten dijken om de klei vast te houden en de bomen vast te zetten. Al snel hadden ze een nieuwe reeks olijfgaarden gecreëerd die tien keer zo groot waren