Oliwa z oliwek Lesbos #2
Przed tą niewypowiedzianą więzią, talent najbardziej charyzmatycznego pisarza, malarz lub fotograf jest testowany. To powszechne miejsce, w którym komponuje się i definiuje charakter ludu – oprócz wszystkiego innego poprzez interakcję osoby z jej otoczeniem, jego naturalne otoczenie. A gdybyśmy musieli wymienić jeden naturalny element, który głównie charakteryzuje grecką rzeczywistość społeczno-polityczną i praktyki religijne oraz wpływa na nie, zwyczaje i wierzenia na przestrzeni wieków, z pewnością byłoby to drzewo oliwne, mówi Nikos Psilakis w swojej książce Cywilizacja drzewa oliwnego.
Odkąd pojawiło się dzikie drzewo oliwne i przez wszystkie okresy pośrednie, aż do dnia dzisiejszego – począwszy od lat Gatelouzoi, okupacja turecka, wyzwolenie, pierwsza i druga wojna światowa, katastrofa w Azji Mniejszej, okupacja, po – okres wojny – nie ma wydarzenia niezwiązanego ściśle z uprawą drzewa oliwnego. Zbiór oliwek, życie chłopskie, przygody i trudy, pragnienia i przyjemności chłopskie zajmują szczególne miejsce w kulturowym kanwie wyspy. Nawet gdy jesteś w 1850 wielki mróz (Megali Kamada) całkowicie zniszczył gaje oliwne, mieszkańcy Lesbos nie porzucili swojego ukochanego drzewa. Przynieśli nowe, bardziej odporne odmiany. Gołymi rękami i zwierzętami wnosili glinę na każde odległe wzgórze i zbocze. Zrobili nasypy, aby utrzymać glinę i zabezpieczyć drzewa. Wkrótce stworzyli nowy zestaw gajów oliwnych dziesięć razy większy